Mapa nauki, czyli jak zapanować nad rozwojem i nauką

Codziennością programisty jest uczenie się coraz to nowych rzeczy. Z czasem, zaczynamy uczyć się jednocześnie kilku rzeczy na raz, przerabiamy wiele książek i ... gubimy się w tym wszystkim. Moim zdaniem, nauka daje najwięcej korzyści jeśli przebiega w jakiś logiczny sposób - najlepiej przerobić coś od początku do końca, a następnie wracać do danego materiału za jakiś czas. Po drodze oczywiście powstaje mnóstwo karteczek do Anki.

Jeśli nie notujemy tego, czego się uczymy, szybko nam się wszystko pomiesza. Pierwszym moim pomysłem było wrzucanie tych rzeczy do listy zadań (używam Microsoft Todo), jednak jest to słabe rozwiązanie. Nie podoba mi się z tego względu, że do przerobionych materiałów chciałbym wracać, a w liście zadań, rzeczy zakończone są usuwane. Znalazłem inne rozwiązanie, materiały można gromadzić w formie wizualnej jako mapę myśli. Ma to sens, ponieważ tematy do nauki wychodzą jedne z drugich, tak jak gałęzie w mapie myśli.

Aby mieć dostęp do danych na wszystkich komputerach, używam darmowej wersji MindMeister.

Proces wygląda tak, że wrzucam do mapy myśli zajawkowe tematy, których chciałbym się nauczyć. Przykładowo

Następnie przychodzi czas, że chciałbym podszlifować C#.

 

W C# miałem ten problem, że składa się na niego mnóstwo technologii, jak np. ASP.NET czy .core. Z tego powodu, wyodrębniłem je sobie do osobnych węzłów. 

Gdy uczę się, zwykle wynajduje jakiś tutorial i przerabiam go krok po kroku. Dodaję węzeł tutorialsTeacher, bo z tej strony zdecydowałem się uczyć. Uczę się używając metody Pomodoro. I teraz ważna sprawa, jeśli przerabiam tutorial czy książkę, to nie zapisuje sobie każdej zakończonej podstrony, to za bardzo by rozpraszało. Po przerabianiu materiału przez 25 minut, dodaję link do strony, na której aktualnie jestem, albo zapisuję sobie stronę w książce. Jeśli nie używasz Pomodoro, możesz zapisać sobie progres na koniec nauki.

 

Dzięki temu wiem, czego uczyć się w czasie kolejnej sesji i mam widoczny progres. Jak odnajduję się w takim gąszczu i skąd wiem, czego uczyłem się ostatnio? Można to oznaczyć na przykład flagą.

Materiały już przerobione można wrzucić na osobną gałąź, albo oznaczać je w jakiejś formie. Lubię do nich wracać po jakimś czasie. W gałęzi na przerobione rzeczy, nie potrzebujemy już śledzić progresu nauki. Materiał przerobiony możesz przenieść do takiej gałęzi i skasować mu cyferki stron lub linki, albo po prostu je zwinąć.

W mapie myśli trzymam też materiały, które chcę przerobić.

 

Moim zdaniem takie podejście ma wiele plusów. Po pierwsze, pokazuje to wizualnie, czego się uczyłem. Z czasem mapa myśli staje się bardzo duża. Przeglądając ją często łapię się na tym, że mam ochotę wrócić do poprzednich materiałów, a gdy wpadam na jakieś nowe ciekawe materiały, dodaję je do mapy. W Mindmeister można dodawać także osobne topiki nie związane z pozostałymi.

Przy dużej ilości materiałów zdarza mi się przeskakiwać z tematu na temat. Nowe książki zwykle wydają się bardziej atrakcyjne od tych, które już rozpocząłem. Mapa pokazuje mi jednak, że mam ileś rozpoczętych tematów i lepiej jest wrócić do nich, zamiast rozpoczynać kolejne.

Teraz wyobraź sobie sytuację, że chcesz się czegoś pouczyć, ale nie wiesz, czy lepiej jest zajrzeć do CSS, czy do JS. Niech będzie JS. Teraz pytanie, jaki tutorial czy książkę podjąć. Z mapą myśli to proste, ponieważ możesz albo kończyć temat który zacząłeś, albo powtórzyć stary, albo wziąć nowy. Znacznie zmniejsza to czas na zastanawianie się.

Mały update 1

Aby ułatwić korzystanie z rozbudowanej mapy, można wejść w widok Outline

 

Wtedy mapa wygląda jak zagnieżdżony spis treści. 

Update 2

Dobrym pomysłem może być również wypisywanie w mapie myśli głównych tematów i definicji które się nauczyliśmy.