- Uczy膰 si臋 o nim pobie偶nie i wyrywkowo, gdy ju偶 naprawd臋 nie mo偶emy zrobi膰 post臋pu - tak dzia艂a wi臋kszo艣膰 ludzi
- Przeczyta膰 dok艂adnie dokumentacj臋 albo ksi膮偶k臋 i na tej podstawie mie膰 poj臋cie na temat powierzchni tego, co mamy wiedzie膰. Z czasem poznamy ca艂e zagadnienie, ale mo偶emy nie wytrwa膰 do ko艅ca ksi膮偶ki, bo si臋 nam to znudzi. Na wykresie zale偶y nam, by zarysowa膰 ca艂e pole.
- Albo zacz膮膰 intensywnie uczy膰 si臋 losowych rzeczy na temat tego zagadnienia.
Poznajemy wtedy du偶o chunk贸w wiedzy, kt贸re pocz膮tkowo nie 艂膮cz膮 si臋 ze sob膮, ale z czasem zauwa偶amy ich po艂膮czenia. Z biegiem czasu wygl膮da to tak
R贸偶ne odnogi danego tematu 艂膮cz膮 si臋 z innymi. Czasem mamy te偶 momenty Aha, kiedy rozumiemy dlaczego co艣 kiedy艣 dzia艂a艂o tak, a nie inaczej, albo znamy odpowiedzi na pytania, kt贸rych si臋 jeszcze nie uczyli艣my.
Ten trzeci spos贸b mo偶e polega膰 na:
- Uczeniu si臋 pyta艅 z aplikacj膮 Anki
- Regularnym czytaniu na jaki艣 temat w niesformalizowanej formie, na przyk艂ad zapisuj膮c si臋 na newsletter albo ogl膮daj膮c o nim kana艂 z kr贸tkimi materia艂ami
- W przypadku egzamin贸w, przerabianiu arkuszy z pytaniami z poprzednich lat
Jego minusem jest to, 偶e mo偶e utrudnia膰 nauk臋 zorganizowanych zagadnie艅. Dobrym przyk艂adem jest Duolingo i nauka odmian s艂贸w. Ucz膮c si臋 z Duolingo najpierw zgadujemy jak odmieni膰 jakie艣 s艂owo, a potem zapami臋tujemy t膮 odmian臋 w kontek艣cie. Je艣li uczyliby艣my si臋 po kolei, trafiliby艣my na tabel臋 odmiany:
Brak komentarzy:
Prze艣lij komentarz