Jak w końcu udało mi się zostać frontendowcem - part 2

Cześć, w styczniu publikowałem na blogu artykuł o tym, dlaczego nie udało mi się zostać programistą "za pierwszym razem". Dziś czas na success story o tym, jak zacząłem pracować jako front-end developer.

Jakieś 6 lat temu założyłem swoją firmę Strefa Tekstu (pisanie artykułów) i zaraz potem zwolniłem się z "orki na etacie", czyli ze sklepu zielarskiego. Biznesy szły dobrze, zarabiałem kilka razy lepiej niż na etacie, jednak zaczęła mi doskwierać nuda.


Ponieważ lubię optymalizować pracę, między pisaniem kolejnych artykułów o ziołach wymyśliłem program w Authotkey (https://github.com/Kamilnaja/autocorrector), który dopisywał mi brakujące ogonki w polskich wyrazach. Apka pozwalała na dopisywanie własnych par do poprawy i w rzeczywistości, duplikowała opcję autokorekty z pakietu Office. Mój program działał jednak w każdym edytorze. Tworzenie tego softu odbywało się metodą copy and paste, niestety prawie wcale nie zagłębiłem się w działanie języka skryptowego AHK.

Któregoś dnia zacząłem przerabiać kurs Mirosława Zelenta o C++ i stwierdziłem, że programowanie jest znacznie ciekawsze niż pisanie kolejnych takich samych tekstów.

W tamtym czasie wynająłem biurko na coworkingu w lubelskim Business Link, ponieważ miałem już dość pracy z domu. Ta decyzja okazała się bardzo dobra - w biurze większość osób byli to programiści pracujący zdalnie. Zapytałem się wtedy każdego z nich, jaki język programowania jest najbardziej opłacalny (motyw finansowy dominował).

Jeden z kolegów zaproponował mi pierwsze zlecenie - zrobienie strony dla firmy jego żony. Zgodziłem się na pracę za darmo, ponieważ był to bardzo cenny sposób na zdobycie doświadczenia i pracę z deweloperem z wieloletnim stażem. Nauczyłem się dzięki temu Bootstrapa oraz mnóstwa rzeczy na temat HTML i CSS.

Ten sam kolega polecił mi naukę JS i przesłał listę kilku książek, które miałem przerobić. Zacząłem od Head First JS. Nauka wyglądała tak, że od rana do popołudnia pisałem teksty dla klientów, a wieczorem tworzyłem coraz to nowe strony na podstawie plików PSD z sieci i uczyłem się JS.

Nauka z książek ma bardzo dużą zaletę - pozwala uporządkować wiedzę. Wcześniej o JS wiedziałem tyle, że służy do osadzania różnych rzeczy na stronie, po przeczytaniu 2 książek, mogłem zrobić w tym języku coś konkretniejszego. Jako wyzwanie postawiłem sobie napisanie programu do liczenia czasu w pokerze i taka aplikacja też powstała. Na koniec 2015 roku założyłem konto na Githubie.

Wynajmowanie biura coworkingowego pozwala być na bieżąco z informacjami na temat programowania, których sam bym nigdy nie poznał. Gdy pojawiła się beta Angulara 2.0, zacząłem ostro uczyć się TS i próbować tworzenia swoich rzeczy w tym frameworku. Oczywiście dowiedziałem się o Angularze od kolegów z biura.

Wydaje mi się, że popełniłem błąd w nauce. Zacząłem od nauki js i następnie przeskoczyłem do Angulara, pomijając OOP, co wyszło mi potem bokiem w pracy. Uczyłem się Angulara, nie wiedząc po co do końca są używane takie rzeczy, jak protokół HTTP, jak wygląda połączenie backend - frontend i czym jest RXJS. Angular to baardzo duży temat na początek nauki.

Jednocześnie z rozpoczęciem nauki, powiedziałem sobie, że przekwalifikuję się na programistę. W 2015 roku nie było jeszcze tak dużego hype na programowanie, natomiast była ogromna konkurencja i wojna cenowa na rynku pisania artykułów.

Gdy zrobiłem kilka stronek WWW, które jakoś już zaczynały wyglądać, zacząłem rozsyłać CV - zarówno do małych firm, jak i molochów jak Sii czy DataArt. Zaglądałem na StackOverflow, Forum Pasja Informatyki i dostawałem feedback od kolegów w biurze. Byłem na wielu rozmowach, na których w większości poległem, głównie przez brak ogólnej wiedzy informatycznej.

Po około pół roku wysyłania CV dostałem pracę w malutkim dziale IT firmy sprzedającej suplementy diety. Firma była z Warszawy, praca zdalna, za niewielką kasę.

Wydaje mi się, że z perspektywy czasu ta firma była dla mnie idealna - nauczyłem się tam pracy z FTP, doszlifowałem CSS i HTML. Były to jeszcze czasy, gdy flex i grid był nowością i nie używało się go na produkcji. Strony z którymi pracowałem były straszne, łączyły HTML z CSS i JS w bardzo brzydki sposób. Nie używaliśmy tam gita (synek, to trzeba na spokojnie), strony poprawiało się na produkcji, łącząc się przez SSH do serwera. Raz dziennie powstawał jakiś backup plików.

Pomijając te niedogodności, cel się udał - zostałem programistą.