🦉3 rodzaje nauki📚

Pierwszym rodzajem nauki jest uczenie się nowych rzeczy. Przyswajamy wtedy nową wiedzę tak długo, aż zacznie się nam wydawać, że rozumiemy jakiś temat. W przypadku programowania możemy przestać się uczyć na przykład wtedy, gdy widzimy, że wykorzystujemy sprawnie pozyskaną wiedzę w praktyce.

Drugim rodzajem nauki jest powtarzanie materiału. Z czasem nasza pamięć się zaciera, wykorzystujemy jedynie te wiadomości, które się sprawdziły, a o innych, zapominamy. W programowaniu może prowadzić to na przykład do niewykorzystywania niektórych wydajnych, ale bardziej skomplikowanych konstrukcji. Gdy uczymy się gry w szachy, zapamiętujemy te zagrania, które wykorzystujemy częściej. Prawo Zipfa mówi, że dane najczęściej występujące są mniej ważne (mniej szczegółowe) i odwrotnie. 

Dobrze jest zatem regularnie odświeżać sobie wiedzę. 

Trzecim rodzajem wiedzy jest pogłębianie wiedzy którą poznaliśmy w pierwszym kroku. Nie powtarzamy wtedy rzeczy, które już wiemy, ale zagłębiamy się głęboko w tematykę. Przykładowo - nie uczymy się prostego wykorzystywania jakiegoś frameworka, ale zastanawiamy się raczej, jakie wzorce projektowe są użyte w jego poszczególnych elementach. Nie tylko używamy czegoś, ale też zaglądamy do środka. Nie bierzemy rzeczy za pewnik, tylko sprawdzamy. Zastanawiamy się, czemu niektóre rzeczy działają tak, a nie inaczej. Eksperymentujemy, dociekamy czemu jedna rzecz zadziałała, a inna nie. Czasem zaglądamy w takie miejsca, do których zwykły człowiek nigdy by nie zajrzał, na przykład analizujemy kod źródłowy jakiejś biblioteki, albo czytamy definicje wszystkich funkcji, które zawiera. Uczymy się takich rzeczy o których każdy inny powie - to mi się nigdy nie przyda.
Uważam, że taka forma nauki jest jedną z najbardziej wartościowych i czyni z nas ekspertów. 

Te trzy metody nauki powinny być weryfikowane w świecie rzeczywistym, czyli wykorzystywane w praktyce.